Jakiś czas temu na swoim blogu Wojna w Miniaturze Inkub zamieścił pomysł na zorganizowaną akcję międzyblogową - pisanie na zadany temat. Jako że zadeklarowałem się wstępnie a termin tuż tuż, (i nowy wpis nie zaszkodzi bo tak źle z nimi jeszcze nigdy nie było :)), parę słów.
Wargamingowa nerdoza nie bierze się znikąd, chyba pierwsze objawy to dawno temu (like, seriously) chińskie podróbki ludków z Gwiezdnych Wojen Kennera i innych zachodnich producentów, i chińskie podróbki żołnierzy w skali 1:72 Matchboxa i innych zachodnich producentów. Oczywiście kupowane w kwiaciarniach. Do tego modele samolotów z, załączonym w pudełku, obowiązkowo wyschniętym klejem.
Może nie ludkowo ale całkowicie nerdowo, myślę że liczy się też Lego kupione za bony w Peweksie. W zasadzie to nawet sentymentalny wpis o tym robiłem. Pierwsze ludki stricte do grania to kupiony wysyłkowo z MiMa (wyślij nam pieniądze a już za cztery tygodnie otrzymasz katalog!) Battletech i Aerotech. Oba pudełka zresztą szybko sprzedałem żeby mieć pieniądze na komiksy. (Nerdoza ma wiele odmian a wszystkie oprócz mózgu atakują portfel). Niedawno dostałem od Pietii modele mechów z tamtej edycji, okazało się że pamiętałem je jako bardziej szczegółowe i solidne :)
Pierwsze konkretne ludki dość późno bo już na studiach, oczywiście Warzone. Grałem w Doomtroopera (a kto nie grał) i gdy w MiMie ukazał się artykuł opisujący bitewniaka w tym samym uniwersum (i tu przez osobę organizatora fkb historia zatacza koło :)) wsiąkłem momentalnie. Pierwszy blister do Warzonka to piechota Capitolu kupiona w nieistniejącym od dawna sklepie przy Placu Trzech Krzyży. Pieniądze na podręcznik miałem ze sprzedaży Amigi (tak, teraz żałuję). Pierwsze gry w klubie Schron przy skrzyżowaniu Lubelskiej i Grochowskiej. Potem jakoś już poszło: zbieractwo wszystkiego (WSZYSTKIEGO!), założenie stronki w temacie, organizacja turniejów, totalny pierdolec figurkowy i generalnie zmiana w zawodowego nołlajfa :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz